Są wyniki sekcji zwłok – Wprost. Znamy przyczynę śmierci Aleksandra Doby. Organizator wyprawy wydał oświadczenie. Na prośbę rodziny w Tanzanii przeprowadzono sekcję zwłok Aleksandra
Leszek Półtorak od roku usiłuje się dowiedzieć, jaka była przyczyna śmierci jego ojca, który był pacjentem sądeckiego szpitala. Wciąż trwa śledztwo prowadzone przez prokuraturę rejonową, zaś szpital nie chce udzielać żadnych informacji dopóki postępowanie nie zostanie zakończone. - Jak długo mamy jeszcze czekać - pyta ze zwolnieniami z lekcji WF O wątpliwościach związanych z okolicznościami śmierci Marcina Półtoraka pisaliśmy w Gazecie Krakowskiej rok temu. Wówczas to zgłosił się do nas jego syn Leszek, który oskarżył szpital o zastosowanie inwazyjnej procedury medycznej. Jego zdaniem, założenie ojcu cewnika miało doprowadzić do pojawienia się sepsy a następnie do zgonu. Rok później sprawa wydaje się być w tym samym miejscu, co 12 miesięcy temu. Zapamiętam ten dzień17 czerwca ubiegłego roku Marcin Półtorak trafił na Sądecki Oddział Ratunkowy. Mężczyzna stracił przytomność, zaś lekarka zdiagnozowała głęboki sen związany z chorobą Parkinsona. W trakcie pobytu pacjenta na SOR został mu również założony To bardzo inwazyjna procedura, na którą trzeba mieć zgodę osoby zainteresowanej lub, jeśli nie jest to możliwe, członka najbliższej rodziny czy też opiekuna. Ani mój tato, ani ja nie wydaliśmy takiej zgody - podkreśla Leszek kilku godzinach Półtorak odebrał ojca z SOR -u. Dzień później pojawiły się u pacjenta pierwsze symptomy zakażenia, które później rozwinęło się w sepsę. - Tato przestał oddawać mocz i przyjmować płyny, był coraz bardziej osłabiony. W cewce moczowej pojawiła się krew - opowiada czerwca, pacjent z powrotem trafił do sądeckiego szpitala, tym razem na oddział internistyczno - kardiologiczny. Pomimo ogólnego osłabienia był w stanie przespacerować się kilkakrotnie po korytarzu czy też, przy pomocy syna, skorzystać z toalety i wziąć prysznic. Niestety, pomimo pisemnego i ustnego zakazu cewnikowania, po raz kolejny zastosowano wobec Marcina Półtoraka tę procedurę. Syn złożył skargę w tej sprawie i cewnik został zdjęty. Niestety 5 lipca około godz. 17 pacjent zmarł. To syn odkrył, że ojciec nie żyje. Śledztwo prokuratury i milczenie szpitalaLeszek Półtorak, przekonany, że to procedura cewnikowania spowodowała śmierć ojca zgłosił sprawę do Prokuratury Rejonowej w Nowym Sączu. Ta od roku prowadzi śledztwo w sprawie nieumyślnego narażenia na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu przez personel medyczny Szpitala Specjalistycznego w Nowym Sączu poprzez zastosowanie niewłaściwej terapii. Jak wyjaśniał w rozmowie z nami prokurator Paweł Mrozowski, prokuratura zleciła sekcję zwłok, która miała ustalić przyczyny śmierci pacjenta. Zgodnie z jej wynikami, przyczyną zgonu Marcina Półtoraka była "ciężka niewydolność wielonarządowa w przebiegu uogólnionego procesu zapalnego o typie sepsy. Specjalista medycyny sądowej, który podpisał się pod raportem z sekcji nadmienił również, że "nic nie sprzeciwia się przyjęciu, że aby punktem wyjścia powyższego stanu zapalnego mogła stać się infekcja w zakresie układu moczowego". - Jak dla mnie sprawa, była jasna - komentuje dzisiaj Leszek on również, że wyjaśnienia te zamkną sprawę, ale prokuratura postanowiła zasięgnąć opinii kolejnego biegłego. Teraz czeka na jego Mija już rok, a ja dalej jestem w punkcie wyjścia - mówi PółtorakSyn usiłował uzyskać jakiekolwiek informacje w sprawie ojca w sądeckim szpitalu, ale jego pytania pozostały bez odpowiedzi. Także i my próbowaliśmy uzyskać komentarz od placówki, ale bez rezultatu. Zarówno dzisiaj jak i rok temu usłyszeliśmy tę samą odpowiedź od Agnieszki Zelek - Rachtan, rzeczniczki sądeckiej Nie komentujemy sprawy, czekamy na wyniki śledztwa prowadzonego przez prokuraturę - mówiła. Leszek Półtorak jest przekonany, że gdyby szpital nie miał nic do ukrycia, to bez problemu udzieliłby wszelkich informacji. - Czy ich milczenie oznacza, że mają coś na sumieniu? Czemu dotychczas nikt nie wziął odpowiedzialności za decyzję, która kosztowała mojego tatę życie - na razie pytania Leszka Półtoraka pozostają bez odpowiedzi. Kandydatki do tytułu Miss Polski 2022 na sesji zdjęciowej w Krynicy-ZdrojuNietypowe budynki w Nowym Sączu i okolicy. Z różnych powodów przyciągają uwagę Sądeczanie pamiętali o rocznicy Zbrodni Wołyńskiej 1943Są razem 50 i 60 lat. Złote i Diamentowe gody w ratuszu. 11 par świętowało jubileuszeMamy wyniki matur szkół w Nowym Sączu i powiecie nowosądeckim10 miejsc idealnych na upalny dzień. To nie tylko baseny i kąpieliskaPolecane ofertyMateriały promocyjne partnera
Ujawniono wyniki sekcji zwłok. Informacja na temat śmierci 29-letniego Mateusza Murańskiego zszokowała świat walk freak fightowych oraz widzów serialu Lombard. Życie pod zastaw. Ostatnie wydarzenia odbiły się szerokim echem w mediach i jak wiadomo, w piątek odbyła się sekcja zwłok, w celu ustalenia przyczyn i okoliczności śmierci
Fot: Hoda Bogdan / Badanie histopatologiczne umożliwia przestrzenną ocenę zmian w tkance. W większości przypadków pozwala na ich bardzo precyzyjne określenie, co ma decydujące znaczenie zwłaszcza w diagnostyce nowotworów i dobraniu odpowiedniej metody leczenia. Przy określaniu zmian chorobowych badanie histopatologiczne jest jednym z podstawowych. Polega na pobraniu wycinka tkanki i jej ocenie pod mikroskopem. Poza diagnostyką nowotworową stosowane jest także w określaniu i rozpoznawaniu zmian zapalnych czy zwyrodnieniowych. Kiedy wykonuje się badanie histopatologiczne? Niestety, w przypadku niektórych zmian chorobowych do zdiagnozowania problemu nie wystarczą standardowe badania (np. cytologia czy USG). Badanie histopatologiczne wykonuje się w celu potwierdzenia bądź wykluczenia obecności zmian oraz określenia ich charakteru. Najczęściej lekarz zleca je, gdy wyniki innych badań (cytologii, ultrasonografii, tomografii komputerowej, USG lub badania dotykiem, np. w przypadku samobadania piersi) potwierdzają obecność zmienionej tkanki i konieczna jest dokładniejsza ocena. Nie jest to badanie, na które jesteśmy kierowani w pierwszej kolejności, ale charakteryzuje się wysokim stopniem skuteczności. Opisana metoda jest natomiast nie do zastąpienia w diagnostyce nowotworów. Wyniki badania pozwalają także na ocenę zmian chorobowych w trakcie sekcji zwłok np. w celu ustalenia przyczyny zgonu. Jak wykonuje się badanie histopatologiczne? Badanie histopatologiczne zaczyna się od pobrania wycinka zmienionej chorobowo tkanki. Rodzaj metody pobierania zależy od umiejscowienia zmiany. Najczęściej jest to jeden z rodzajów biopsji - powszechnie wykonywane są biopsje zmian tarczycy, piersi, guzów tkanek miękkich, powiększonych węzłów chłonnych czy ślinianek. Materiał do badania mogą też stanowić narządy bądź części narządów wyciętych w czasie operacji lub pobrane węzły chłonne itp. Wybór metody zależny jest od rodzaju podejrzewanego nowotworu, tkanki, umiejscowienia zmiany, zastosowanego znieczulenia (niekiedy badanie musi zostać przeprowadzone w znieczuleniu ogólnym) czy wybranej metody operacyjnej. Ważne jest, aby próbka pobranej tkanki została prawidłowo utrwalona, np. w roztworze formaliny, i przygotowana przez wykwalifikowany personel - poddana obróbce histopatologicznej. W czasie obróbki tej materiał jest umieszczony np. w etanolu w celu odwodnienia próbki, dopiero po kilkunastu godzinach jest utwardzany i zalewany parafiną, aby finalnie mógł być pokrojony na cienkie paseczki, gotowe do oceny pod mikroskopem. Dopiero tak przygotowaną próbkę przekazuje się patomorfologowi. Badanie histopatologiczne - czas oczekiwania na wynik Standardowe badanie histopatologiczne trwa około 3, 4 dni, a czas oczekiwania na wynik zależy od placówki i może wynosić nawet 10 dni, w zależności od koniecznych procesów związanych z przygotowaniem próbki do badania oraz dostępności personelu medycznego. Znacznie szybciej badanie jest przeprowadzane wtedy, gdy wynik wpływa na przebieg prowadzonej właśnie operacji. Wykorzystuje się wówczas preparaty mrożone, które można przygotować już w kilkanaście minut! Jest to to tak zwane badanie śródoperacyjne, czyli "intra". Jak zdiagnozować chorobę na wczesnym etapie rozwoju? Dowiesz się tego z filmu: Zobacz film: Nowe techniki diagnostyki nowotworów. Źródło: 36,6. Wynik badania histopatologicznego Badanie pobranego wycinka pod mikroskopem pozwala przykładowo na ocenę, czy zmiana w tkance ma charakter nowotworowy - złośliwy czy łagodny. Opis otrzymanego wyniku badania często może być dla nas niezrozumiały (przez użycie nazw łacińskich). Jego interpretacji powinien dokonać lekarz. Przede wszystkim należy pamiętać, że badanie histopatologiczne pozwala określić kilka kluczowych zmiennych w diagnostyce i leczeniu: postać histologiczną nowotworu i narząd, w którym powstał (ognisko pierwotne) - w niektórych lokalizacjach zmian typ histologiczny ma duże znaczenie, np. w przypadku raka tarczycy; stopień złośliwości nowotworu określany w wyniku badania literą G (ang. grade). Stosowany jest też podział na stopnie złośliwości ustanowiony przez WHO (ang. World Health Organization, Światowa Organizacja Zdrowia), która dzieli nowotwory na 3 lub 4 grupy. Wyższy stopień złośliwości ma gorsze rokowania i wymaga podjęcia bardziej złożonej i często inwazyjnej terapii; zaawansowanie kliniczne i patomorfologiczne - stanowi podstawową ocenę rokowania w przypadku raka piersi, płuca, żołądka, jelita grubego, czerniaka, raka niedrobnokomórkowego płuca. Podstawową klasyfikacją tzw. guzów litych jest system TNM (ang. tumor - guz; nodus - węzeł, metastases - przerzuty), na którego podstawie wyznacza się ogólny stopień zaawansowania choroby nowotworowej. Niekiedy oznaczenia TNM są uzupełniane o określenie G; inne czynniki rokowniczo-terapeutyczne, np. ocena doszczętności wycięcia nowotworu oraz szerokości wolnych marginesów, struktur nacieczonych, owrzodzenia, martwicy, nacieków czy zatorów nowotworowych; możliwość przeprowadzenia przez patologa badania w celu wytypowania potencjalnego lekarstwa (polega ono na oznaczeniu w preparacie histopatologicznym poszukiwanych antygenów przy użyciu przeciwciał i reakcji barwnej). Ma to znaczenie w przypadku terapii molekularnie celowanej. Dzięki takiemu badaniu wiadomo, że nowotwór zareaguje na konkretny lek, co zdecydowanie poprawia skuteczność terapii. Mimo stosowanego obecnie bardzo dobrego sprzętu i preparatów do zabezpieczenia, utwardzania, a przede wszystkim do badania próbek ocena materiału zależy w głównej mierze od umiejętności i doświadczenia patomorfologa. Czy artykuł okazał się pomocny?
Sekcja zwłok Kamilka z Częstochowy. Dziś w sprawie Kamilka z Częstochowy głos zabrał zastępca prokuratora generalnego Krzysztof Sierak. Mężczyzna przekazał opinii publicznej wstrząsające szczegóły, które wyszły na jaw dzięki sekcji zwłok i w toku śledztwa. Jak oznajmił, oficjalną przyczyną zgonu dziecka była
Sekcja zwłok jest pośmiertnym badaniem, którego celem jest ustalenie przyczyny zgonu. Prawodawca wyróżnił trzy rodzaje sekcji. Uregulowania dotyczące tej materii odnajdujemy w kilku aktach prawnych. Jest to ustawa o działalności leczniczej, ustawa o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, ustawa Kodeks postępowania karnego (uKpk), a także rozporządzenia, np. Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z 10 kwietnia 1972 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładach anatomii patologicznej, w prosekturach oraz w pracowniach histopatologicznych i histochemicznych. Zgoda na przeprowadzenie sekcji jest domniemana Pierwszym rodzajem sekcji jest sekcja naukowo-lekarska (patomorfologiczna, anatomopatologiczna). Wykonuje się ją w zakładach anatomii patologicznej (zakładzie medycyny sądowej) lub w prosektoriach klinik i szpitali na zwłokach osób zmarłych w zakładach lecznictwa zamkniętego. Jej celem jest poznanie lub potwierdzenie morfologicznego tła choroby zasadniczej i schorzeń ubocznych, ustalenie przyczyny śmierci, a także doszkalanie lekarzy i kształcenie studentów. Czytaj w LEX: Postępowanie ze zwłokami osób zmarłych w szpitalu (w tym na COVID-19) > Normatywne podstawy naukowo-lekarskiej sekcji zwłok odnajdujemy w ustawie o działalności leczniczej. Zgodnie z art. 31 ust. 1 tej ustawy, zwłoki pacjenta mogą być poddane sekcji, w szczególności gdy jego zgon nastąpił przed upływem 12 godzin od przyjęcia, np. do szpitala. Przeszkodą do jej przeprowadzenia jest wyrażony za życia sprzeciw pacjenta lub jego przedstawiciela ustawowego. W przypadku braku sprzeciwu, przyjmuje się zgodę domniemaną. Trwa ona tak długo, aż nie zostanie ustalone, że pacjent zgłosił sprzeciw. Wskazuje się, że może on być wyrażony w dowolny sposób. Zgodnie z art. 31 ust. 3 ustawy o działalności leczniczej, zaniechanie wykonania sekcji powinno znaleźć swoje odzwierciedlenie w dokumentacji medycznej, do której należy załączyć sprzeciw. Nie zawsze jednak sprzeciw będzie skuteczny i pomimo jego złożenia, sekcja zostanie przeprowadzona. Art. 31 ust. 4 ustawy o działalności leczniczej przewiduje, że będzie tak w przypadkach: określonych w Kodeksie postępowania karnego i Kodeksie karnym wykonawczym oraz aktach wykonawczych wydanych na ich podstawie, np. gdy zachodzi podejrzenie nieumyślnego spowodowania śmierci, lub śmierć nastąpiła na skutek błędu lekarskiego; gdy przyczyny zgonu nie można ustalić w sposób jednoznaczny; określonych w przepisach o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi. Czytaj w LEX: Dwugłos w sprawie dopuszczalności badań naukowych z wykorzystaniem ludzkiego materiału biologicznego. Problemy prawne z perspektywy etycznej > Z przeprowadzeniem sekcji trzeba trochę poczekać Zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy o działalności, dokonanie sekcji zwłok nie może nastąpić wcześniej niż po upływie 12 godzin od stwierdzenia zgonu. Czas ten może jednak zostać skrócony, jeśli zachodzi potrzeba pobrania ze zwłok komórek, tkanek lub narządów do przeszczepu. Zarządza ją wówczas kierownik jednostki, a jeżeli nie jest on lekarzem, to upoważniony przez niego lekarz albo lekarz upoważniony przez zarząd spółki kapitałowej. Trzeba jednak pamiętać, że jeżeli zachodzi uzasadnione podejrzenie, że zgon nastąpił w wyniku czynu zabronionego stanowiącego przestępstwo, pobrania komórek, tkanek i narządów można dokonać dopiero po uzyskaniu od prokuratora informacji, że nie wyraża sprzeciwu. Natomiast, gdy postępowanie jest prowadzone przeciwko nieletniemu - po uzyskaniu stanowiska sądu rodzinnego. Stanowi o tym art. 8 ust. 1 ustawy o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów. Ponadto jeśli istnieje uzasadnione podejrzenie, że przyczyną śmierci było przestępstwo lub samobójstwo, albo nie można ustalić tożsamości zwłok, należy niezwłocznie zawiadomić o tym prokuratora. Wskazuje na to treść par. 7 rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z 3 sierpnia 1961 r. w sprawie stwierdzenia zgonu i jego przyczyny oraz art. 240 par. 1 ustawy Kodeks karny. Czytaj także: Problematyczne sekcje zwłok w warunkach ryzyka zakażenia >>> Oględziny i otwarcie zwłok przy podejrzeniu przestępstwa Drugim rodzajem sekcji jest sekcja sądowo-lekarska. Zgodnie z art. 209 ust. 1 uKpk, jeżeli zachodzi podejrzenie przestępnego spowodowania śmierci, przeprowadza się oględziny i otwarcie zwłok. Oględzin zwłok dokonuje prokurator, a w postępowaniu sądowym sąd, z udziałem biegłego lekarza, w miarę możności z zakresu medycyny sądowej. Natomiast w wypadkach niecierpiących zwłoki - Policja, o czym niezwłocznie musi powiadomić prokuratora. Oględzin zwłok dokonuje się w miejscu ich znalezienia. Do czasu przybycia biegłego oraz prokuratora albo sądu, zwłoki można przemieszczać lub poruszać tylko w razie konieczności. Oględziny zwłok obejmują dokładne ich obejrzenie w celu określenia właściwości ciała, znamion śmierci, szczegółowych właściwości ciała, zmian chorobowych powłok skórnych, zmian pourazowych powłok skórnych oraz obrażeń i ewentualnie pobranie wycinków do badań histopatologicznych. Natomiast otwarcia zwłok dokonuje biegły lekarz w obecności prokuratora albo sądu. Sekcja jest wykonywana w zakładach medycyny sądowej lub w prosektoriach szpitalnych. Jej celem jest ustalenie przyczyny zgonu, mechanizmu i rodzaju śmierci oraz zjawisk i objawów wskazujących, czy w danym wypadku możemy mieć do czynienia z działaniem przestępczym, samobójstwem czy nieszczęśliwym wypadkiem. Ponadto do obecności przy oględzinach lub otwarciu zwłok można wezwać lekarza, który ostatnio udzielił pomocy zmarłemu. Z oględzin i otwarcia zwłok biegły sporządza opinię. Czytaj w LEX: Postępowanie szpitala z płodem obumarłym w różnych okresach trwania ciąży a prawa pacjentów (rodziców) > Sanepid i rodzina też mogą zlecić sekcję Trzecim rodzajem sekcji jest sekcja administracyjna. Wykonuje się ją na polecenie organów administracji publicznej. Stanowi o niej np. ustawa o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi. Zgodnie z jej art. 33 ust. 2 pkt 6, w celu zapobieżenia szerzeniu się zakażeń lub chorób zakaźnych państwowy powiatowy inspektor sanitarny lub państwowy graniczny inspektor sanitarny może nakazać sekcję zwłok osoby zmarłej, u której rozpoznano lub podejrzewano zakażenie lub chorobę zakaźną. Organ wydaje wówczas decyzję administracyjną, której ustawa nadaje rygor natychmiastowej wykonalności. Istnieje też możliwość przeprowadzenia sekcji prywatnej. Nie jest ona regulowana przepisami prawa. Najczęściej wykonuje się ją na prośbę rodziny lub na wniosek towarzystwa ubezpieczeniowego. Jej celem jest np. stwierdzenie czy śmierć jest skutkiem błędu lekarskiego. Najczęściej jednak przy takim podejrzeniu wykonuje się sekcję sądowo-lekarską. Czytaj w LEX: Sekcja zwłok > Przy sekcji należy zachować szczególne środki ostrożności W zakładach anatomii patologicznej, w prosekturach oraz w pracowniach histopatologicznych i histochemicznych obowiązują szczególne zasady bezpieczeństwa i higieny pracy. Ich pracownicy i inne osoby wchodzące na salę sekcyjną obowiązane są przed wejściem włożyć fartuch i kalosze przeznaczone tylko do użytku w tym pomieszczeniu. Osoby te mogą przenosić do sali sekcyjnej wyłącznie dokumentację oraz przedmioty, które są niezbędne do przeprowadzenia badań. Ponadto w razie wykonywania sekcji zwłok osób zmarłych na chorobę zakaźną, pracownicy obowiązani są zachować środki ostrożności odpowiednie dla danej jednostki chorobowej. Przepisy zwracają też uwagę, że w razie skaleczenia się podczas wykonywania sekcji zwłok, pracownik obowiązany jest niezwłocznie przerwać pracę. Przystąpienie do niej może nastąpić po całkowitym zagojeniu rany. W szczególnych wpadkach jest to możliwe po pełnym zabezpieczeniu rany przed przenikaniem do niej jakichkolwiek substancji. Kwestię tę reguluje par. 18 ust. 3 rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z 10 kwietnia 1972 r. Po opuszczeniu sali należy zdjąć fartuch i kalosze oraz umyć ręce. W par. 18 ust. 4 rozporządzenia, minister szczegółowo uregulował ten proces. Przepis ten stanowi, że po zakończeniu sekcji pracownicy są obowiązani myć ręce najpierw w rękawiczkach, a następnie po ich zdjęciu, używając wyłącznie mydła płynnego ze zbiornika uruchamianego pedałem nożnym. Osuszanie rąk powinno odbywać się za pomocą suszarki elektrycznej. Czytaj w LEX: Środki ochrony indywidualnej pracownika w podmiotach wykonujących działalność leczniczą > ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.
. 300 476 486 526 674 542 464 673
jak długo czekamy na wyniki sekcji zwłok